به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری موج، در ابتدای انقلاب، از خیل هنرمندان یکی از گروهایی که خیلی سریع و فوری  به صحنه آمده و فعالیت های خود را در عرصه اجتماعی آغاز کردند، هنرمندان عرصه تجسمی و به ویژه نقاشانی بودند که برخی از آنها با کشیدن نقاشی های دیواری و یا آثار بزرگ چند لته ای و نصب آنها بر دیوارهای خیابان انقلاب و جمهوری، دیوارهای ورودی فرودگاه مهرآباد و دیوارهای برخی سفارتخانه ها از جمله انگلیس، شوروی سابق و سفارت سابق آمریکا و حتی دیوارهای داخلی حسینیه جماران و یا در مناطق جنگی و مهمتر از همه دیوارهای مسجد جامع خرمشهر فراز هایی از روحیه حماسی انقلاب و پیام ها و شعار های اصلی آن را در قالبی هنرمندانه ثبت و ارائه می کردند.

حتی برخی از این هنرمندان در قالب برگزاری نمایشگاه گروهی نقاشی در فضاهایی همچون حسینیه ارشاد یا دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران در همراهی با انقلاب مردمی جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۷ به میدان آمدند و این همراهی تا سال های کنونی هم ادامه یافته و حتی باعث شده تا هنرمندان جوانی همچون صابر شیخ رضایی هم به دایره این هنرمندان پیوسته اند.

از مهمترین هنرمندان مطرحی که در زمره هنرمندان انقلابی و فعال در دهه‌های اول انقلاب قرار می گیرند، می توان به ایرج اسکندری، هانیبال الخاص، ناصر پلنگی، مسعود سعدالدین، منوچهر صفر زاده، نیلوفر قادری نژاد، علی اصغر کفشچیان مقدم، مسعود شجاعی طباطبایی، حسین خسروجردی و نصرت الله مسلمیان اشاره کرد که خالق آثار چند لته ای بودند که برخی از آنها منجر به اجرا بر سطوح دیوارها هم شد.

 اما لیست هنرمندان انقلابی از این هم غنی تر است و هنرمندانی همچون محمدعلی رجبی، مرتضی ممیز، کوروش شیشه‌گران، اسماعیل شیشه‌گران، بهزاد شیشه‌گران، بهرام دبیری، ابوالفضل عالی، مرتضی اسدی، مصطفی گودرزی، حسن اسماعیل زاده (چلیپا)، کاظم چلیپا، غلامعلی طاهری، علی وزیریان، مصطفی ندرلو، حبیب الله صادقی، حمید شریفی، محمد خزائی، محمدعلی ترقی جاه، احمد آقاقلی زاده، عباس سارنج، علی فرامرزی، مسعود نجابتی، حمید قدیریان، صدیقه سلیمان و حتی سیروس مقدم که این روزها بیشتر به عنوان یک سریال ساز در کشور مطرح است، به همراه بسیاری دیگر که نامشان از قلم افتاده، در زمره هنرمندان نقاش انقلابی قرار می گیرند.

این در حالی است که مسعود نجابتی دبیر کل جشنواره هنر مقاومت در نخستین نشست خبری ششمین دوره این جشنواره از از فرآوری آثار منتخب هنرمندان انقلابی چهل سال گذشته به صورت موشن گرافیک برای نشر در فضای مجازی و آشنائی بیشتر مردم و بویژه جوانان با این آثار و هنرمندان خبر داد؛ اما این مسئله را مشروط به اجازه و خواست هنرمندان کرد. این خبر این سوال را بوجود آورد که آیا برخی هنرمندانی که در دهه های اول انقلاب که در زمره هنرمندان انقلابی شناخته می شدند و حتی شهرت خاصی داشتند اما بنابه هر دلیلی از این مقوله فاصله گرفته و یا حتی مقیم خارج از کشور شده اند هم در این طرح مورد توجه خواهند گرفت و یا اینکه تنها به آثار سایر هنرمندان توجه خواهد شد. هنرمندانی همچون هانیبال الخاص، حسین خسروجردی، ناصر پلنگی، نصرت الله مسلمیان، سیروس مقدم که جدای از تغییر مسیرشان، شاید آثارشان در گنجینه های مختلفی به غیر از حوزه هنری و بنیاد روایت فتح وجود داشته باشد.

دبیر کل جشنواره هنر مقاومت در این زمینه به خبرنگار خبرگزاری موج گفت: آثاری که به سفارش انجام شده و مالکیت مادی و حقوقی اش به مجموعه ای تعلق دارد و نمایش آنها با مشکل روبرو نخواهد شد و گمان می کنیم که اجازه آن نهادها را خواهیم داشت. اما در مورد آثاری که متعلق هنرمند است و در آرشیو خصوصی اش حضور دارد، اگر به هر دلیلی راغب به نمایش آن نباشد ما مجاز نیستیم که او را وادار به این کار کنیم یا بدون اجازه او آثارش را نمایش دهیم.

وی تاکید کرد: زمانی که بخواهیم آثار هنر انقلاب را بررسی کنیم همانند آنچه که در دوره قبل می خواستیم به مناسبت چهل سالگی انقلاب، هنر چهل ساله انقلاب را مرور کنیم، دیگر اجازه نداریم که آثاری را حذف کنیم. حتی اگر برخی از دوستان هنرمند به هر دلیلی با بعضی از مواضع انقلابی فاصله گرفته باشند، ما به خودمان اجازه نمی دهیم که به این دلیل از حضور آنها در نمایشگاهمان محروم باشیم.

دبیر کل جشنواره هنر مقاومت تصریح کرد: این پذیرش تا زمانی است که نهایتا آن هنرمند یک فرد دگر اندیش است یعنی صرفا با افکار ما همسو نیست یا سلیقه سیاسی متفاوتی دارد ولی وقتی در مقابل ما می ایستد، حمله مسلحانه را آغاز می کند، عناد صورت می گیرد و دشمنی آشکار و مبین دارد، دیگر ما نمی توانیم او را به عنوان یک همکار بدانیم و ماهیت ماجرا به کلی متفاوت می شود.

وی با اشاره به مثالی که در مورد حذف سرودهای انقلابی منتسب به گروهک منافقین از آنتن صدا و سیما در سالهای بعد از انقلاب، گفت: من فکر می کنم این آثار منتسب به گروهی هستند که در تمام دنیا مشغول به فعالیت تروریستی هستند و از سوی اسکتبار و صهیونیست حمایت می شوند و طبیعی است که آثار افراد وابسته به چنین گروه هایی را حتی نمی توانیم در زمره آثار انقلابی به شمار بیاوریم. گرچه در محافل دانشگاهی که به بررسی تاریخ هنر و روند فعالیت های هنری می پردازیم همه آثار مد نظر قرار می گیرند.

 مسعود نجابتی گفت: ولی در مورد دوستانی که شاید در عرصه ای هم حضور دارند و ممکن است مقداری از ما فاصله گرفته اند هر چند که رفاقتمان کماکان پا برجا است و همیشه احترامشان را داریم و آثارشان را به عنوان آثار فاخر انقلاب نگاه می کنیم و حتی امید هم داریم که این دوستان باز هم در این جبهه فرهنگی حضور فعال داشته باشند.