به گزارش خبرگزاری موج و به نقل از بوک نیوز، ایشیگورو در مطلبی که برای فایننشال تایمز نوشته، خشم خود را از رای به ترک اتحادیه اروپا ابراز کرده و گفته است این تصمیم باید از طریق یک روند دموکراتیک در پارلمان گرفته می‌شد نه توسط مردم.

ایشیگورو نوشت: از جمعه پیش عصبانی هستم. اول خشمم شامل آنهایی می‌شد که رای به خروج از اتحادیه داده بودند، همه آنهایی که برای رسیدن به این تصمیم تلاش کردند و کمپین را انداختند. بعد خشم بیشترم متوجه دیوید کامرون شد که اجازه داد چنین مساله پیچیده، سرنوشت ساز و دور از دسترسی چنین پیش برود؛ نه از طریق سیستم پارلمانتاریستی ما که به آن افتخار می‌کنیم بلکه از طریق یک همه پرسی.

وی افزود: عصبانی از این که یکی از معدود موفقیت‌های واقعی تاریخ معاصر - یعنی تبدیل شدن اروپا از یک کشتارگاه جنگی و رژیم‌های توتالیتر به منطقه‌ای از دموکراسی‌های لیبرال و دوستی‌های بی‌مرز که همه به آن حسرت می‌خوردند - باید حالا تا این حد تحت تاثیر پروسه‌ای تا این حد کوتاه‌بینانه که هفته‌پیش در بریتانیا رخ داد قرار بگیرد.

او اضافه کرد: خشم راهنمایی خائنانه برای این موقعیت فعلی است و ضروری است که ما ابتدا فکر کنیم و بعد دست به عمل بزنیم. وی در عین حال تاکید کرد که باید نتیجه رفراندوم هفته پیش را بپذیریم و درباره امکاناتی که ممکن است از این منظر به دست آید، فکر کنیم.

ایشیگورو با اشاره به اینکه در هفته‌های آینده آنچه با آن روبه رو هستیم نبرد برای روح بریتانیا است افزود: اگر یک استراتژیست بودم همه تلاش را می‌کردم تا انگلستان به سمت بیگانه ستیزی هل داده نشود و نژادپستی نئونازی‌ها تقویت نشود.

ایشیگورو در نتیجه گیری از مطالب یاد شده افزود: بریتانیایی که من می‌شناسم - و عمیقانه عاشقش هستم - جایی معقول و منصف است، در قبال خارجی‌ها دلسوزانه رفتار می‌کند و در برابر آشوبگران محرک نفرت، ایستادگی می‌کند و از هر افراطی‌گرایی سیاسی - آنچه در نیمه اول قرن بیستم که فاشیسم همه اروپا را درنوردیده بود، خودداری می‌کند. اگر آن دیدگاه امروز منسوخ شده، اگر به ایده‌ای بی‌تکلف بدل شده، اگر امروز بریتانیا یکی از جاهایی است که من هرگز تکذیب نمی‌کنم که در آنجا رشد کرده و بزرگ شده‌ام، پس بگذارید حداقل اخبار بد را با صدایی رسا و روشن بشنویم. بگذارید دریابیم داریم با چه چیزی روبه رو می‌شویم. بگذارید بفهمیم ما چه کسانی هستیم. اما فکر نمی کنم کار به آنجا برسد. ما نیاز به رفراندوم دومی داریم تا با برکسیت مقابله کند و بریتانیا را حول غرایز انسانی سنتی خود متحد کند.

کازو ایشی‌گورو زاده ۸ نوامبر ۱۹۵۴ در ناگازاکی، نویسنده انگلیسی ژاپنی‌تبار است که خانواده‌اش وقتی پنج‌ساله بود به انگلستان مهاجرت کردند. ایشی‌گورو مدرک کارشناسی خود را در زبان انگلیسی و فلسفه از دانشگاه کنت در سال ۱۹۷۸ و مدرک کارشناسی ارشدش را در رشته نویسندگی خلاقانه در سال ۱۹۸۰ از دانشگاه انگلیای شرقی دریافت کرده است.

او از شناخته‌شده‌ترین نویسندگان معاصر انگلستان است و در سال ۱۹۸۶ برای کتاب «هنرمندی از جهان شناور» برنده جایزه وایت‌برِد و در سال ۱۹۸۹ برای کتاب «بازمانده روز» برنده جایزه بوکر شد. «وقتی یتیم بودیم» و «هرگز رهایم مکن» نیز به فهرست نهایی جایزه بوکر راه یافتند. سال ۲۰۰۸، مجله تایمز او را در رده ۳۲ در بین ۵۰ نویسنده برتر انگلیسی از سال ۱۹۴۵ قرار داده است.

با اقتباس از رمان‌های «بازمانده روز» و «هرگز رهایم مکن» او فیلم سینمایی ساخته ‌شده است.