محمود پاک نیت بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون که در فیلم سینمایی «شین» به کارگردانی میثم کزازی و تهیه کنندگی شهاب حسینی نیز بازی کرده در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج در مورد اهمیت تنوع ژانر و بویژه پرداختن به ژانر وحشت در سینمای ایران گفت: متاسفانه در تاریخ سینمای ایران به این ژانر خیلی کم توجه شده است؛ بگذریم از اینکه قبل از انقلاب کارهایی شده بود اما بعد از انقلاب آثار انگشت شماری در ژانر وحشت داشتیم؛ در حالی که وقتی من مخاطب می خواهم به سینما بروم باید حق انتخاب داشته باشم و از روی پلاکاردهایی که سینماهای مختلف نصب کرده اند بتوانم یکی را انتخاب کنم و به تماشایش بنشینم.

این بازیگر افزود: به دلیل اینکه در ژانر وحشت کار قابل ملاحظه ای نداشتیم مجبور بودیم که مدام به کارهای خارجی رو بیاوریم. من که بیشتر آنها را می دیدم از این خوشحالم که فیلم شین به هر حال برای این ژانر در سینمای ایران یک راه گشا است تا بتواند در این راه هم قدم بردارد و بتواند تماشگر خودش را از دیدن این گونه سینمایی ارضا کند.

این هنرمند خوش سابقه که در آثاری همچون «روزی روزگاری»، «پس از باران» و «حضرت یوسف» حضوری ماندگار داشته است، در پاسخ به این سوال که چرا به ژانر وحشت که می تواند آثاری همچون فیلم سینمایی شین را در ذیل خود تولید کند که در عین حال که صحنه های ترسناکی دارد اما پیام اخلاقی هم داشته باشد کم توجهی می شود گفت: من تصورم این است که متاسفانه کسانی که در راس کارهای سینمایی از انتخاب تا تائید اثر نهایی و اجازه ساخت و نمایش آثار هستند، مطالعه ندارند. همکاران من معتقدند که این روزها ما کمتر مطالعه می کنیم یا فیلم می بینیم. من گمان می کنم که این مسئولین نه کتاب خوانده اند و نه فیلم دیده اند و بعد در راس اموری قرار گرفته اند که جای آنها نیست اما متاسفانه می توانند تصمیم‌گیری کنند.

وی افزود: به هرحال سینمای ایرانی نشان داده که می تواند در دنیا جایگاهی برای خود پیدا کند و الان هم چنگک هایی انداخته و  در جاهایی هم توانسته جایگاهی کسب کند. این سینما نیاز به حمایت دارد و نیاز به این دارد که کسانی که مجوز کارکردن می دهند، بتوانند برای فیلمسازی در ژانرهای مختلف و آزاد گذاشتن کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند، راه گشا باشند.

پاک نیت تاکید کرد: سینما دستوری نیست؛ حتی به یک نقاش هم بگوئید چیزی را برای من بکِش، چون دستوری به او گفته اید انجام وظیفه می کند اما برای شما «دلی» کار نمی کند؛ به هر حال آنچه که خواسته اید را می کشد اما قطعا آن اثر از دلش تراوش نکرده است. اصولا در هنر و از جمله سینما هم همینطور است که باید از دل تراوش کند و آن چه که در دل و درون فرد وجود دارد، باید ساخته شود و بر روی پرده سینما بیاید. متاسفانه ما در این زمینه حامی نداریم و تلاشی هم که می شود توسط اهالی سینما است که می خواهند سینمای ایران را به جایی برسانند و در دنیا مطرح شوند.

وی با تائید اینکه نکات مثبت اخلاقی هم در فیلم سینمایی شین وجود دارد گفت: پیام این فیلم کاملا اخلاقی است که می خواهد بگوید در این دنیا هر کسی جزای کار خودش را می بیند اما شاید متوجه نشود که تقاص چه چیزی را پس می دهد. من معتقدم دنیا «دکاً دکا» است یعنی هر کاری کردی همان را برداشت می کنی و هرچه کشتی همان را درو می کنی. بگذریم از این که این قصه حاوی لحظات دلهره آور و در ژآنر وحشت روایت شده است که البته ساختار این فیلم بوده است ولی این پیام اخلاقی اش مهم است.

نمی توانم همزمان در دو کار حضور داشته باشم

محمود پاک نیت در مورد کارهای جدیدش گفت: من در سه کار حضور داشته دارم. در یکی از آنها سریالی است به نام « جشن سربرون » به کارگردانی مجتبی راعی که هر چند که کار من در آن تمام شده است اما کار گروه ادامه دارد. دیگری هم سریالی است به نام «گیلدخت» به کارگردانی مجید اسماعیلی و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی که هنوز در آن مشغول کار هستم. دوتای آنها مربوط به زمان قاجار هستند که یکی به زمان احمدشاه و دیگری به دوره مظفرالدین شاه مربوط است. کار دیگری هم در کردستان کردم به نام « سنجرخان » که کار بسیار جذابی است که به نام فردی است که در زمان احمدشاه به نفع مردم بپاخواست و مبارزه کرد. هر سه آنها کارهای جذاب و خوبی هستند.

این بازیگر پیشکسوت در پاسخ به این سوال که آیا حضور بیشترش در آثار تلویزیونی بیش از سینمائی ها با انتخاب خودش است گفت: نه این یک پیش آمد است. وقتی وارد یک سریال می شویم یک سال و نیم تا دو سال درگیر می شویم و نمی شود مدام از یک کار به کار دیگر در رفت و آمد بود. من پیشنهاد فیلم هم زیاد داشته ام اما متاسفانه دو سال سر یک کار حضور داشته ام و کسی هستم که نمی توانم همزمان سر دو کار باشم.

پاک نیت در پایان تصریح کرد: برایم اصلا مهم نیست که پیشنهاد کارم در کدام حوزه است و برایم فرقی ندارد که کار در پرده عریض سینما یا صفحه کوچک تلویزیون دیده شود. وقتی یک متن را می خوانم و می بینم که خوب است بازی در آن را قبول می کنم. مهم نفس کار است.