چگونه جای گوشی و تبلت، کتاب به دست کودکمان بدهیم؟
کافی است خودتان همین حالا گوشی را روی زمین بگذارید و نه با حرف، بلکه با آوردن ورزش و مطالعه به زندگی روزمرهتان، به کودک خود هم سبک زندگی سالم را آموزش دهید، پس نیازی به محروم کردن فرزندانتان از تبلت و گوشی نیست.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری موج، سرانه مطالعه و کتابخوانی روز به روز در حال کاهش یافتن یا مهجورتر شدن است، اما باید به خودمان بیاییم زیرا بدون مطالعه کمکم مشکلات بیشماری به سراغمان خواهد آمد. اما رشد سریع تکنولوژی و ورود انواع گوشی هوشمند به زندگی تکتک ما به نوعی امان همه را بریده، چه آنهایی که دوست دارند سر در تبلتها و گوشیها داشته باند و چه آنهایی که از این کار دل خوشی ندارند. همه هم انتظار داریم فرزندانمان کتابخوان و باسواد باشند تا در آینده شغل خوبی دست و پا کنند.. شاید اگر کمی دیدگاهمان را عوض کنیم و خودمان هم دست به کار شویم و اهل عمل باشیم، هم منفعت کتابخوانی را برای خود جلب کردهایم و هم کودکانمان را از روش الگوپذیری کتابخوان کردهایم.
بر اساس برخی یافتههای علمی انواع وابستگی به خرید کردن، خوردن غذاهای ناسالم، اینترنت و… همه از قوانین مشابهی تبعیت میکنند. در تمام این مشکلات نواحی یکسانی در مغز درگیر هستند که ما را به سمت تکرار آن رفتار خاص سوق میدهند؛ تا جایی که دیگر برای مان مشکل ساز شوند.
این مهم سبب شد تا خبرنگار خبرگزاری موج در همین راستا با «مینا بنراضی» روانشناس، مدرس دانشگاه و رواندرمانگر به گفت وگو بنشیند.
بنراضی با بیان اینکه هنگامی که میخواهیم یک وابستگی را از کودک کم کنیم باید چیز دیگری در اختیار او قرار دهیم، گفت: به عنوان مثال اگر بخواهیم به جای گوشی و تبلت، کتاب در اختیار کودک قرار دهیم، باید در ابتدا کارهایی انجام دهیم که به همان اندازه کتاب خواندن نیز برای کودکمان جذاب باشد.
این مدرس دانشگاه در ادامه گفت: در ابتدا مهمترین چیزی که وجود دارد این است که والدین به عنوان الگو هستند، والدینی که مدام سرشان در گوشی و فضای مجازی است نمیتوانند از کودکاش توقع داشته باشند کتاب بخواند.
بنراضی با بیان اینکه زمانیکه والدین یک کتاب به دست نمیگیرند نمیتوان توقع داشت که این پیام به کودک القاء شود که کتاب بخواند، تصریح کرد: هر قدر والدین در فعالیتهای روزانهاشان از کتاب استفاده کنند و کودکان این موضوع را درک کنند به همان نسبت احتمال اینکه جذب کتابخوانی شوند بیشتر است. از طرف دیگر ممکن است بچه ها برای اهداف مختلفی از تبلت استفاده کنند. برای مثال بین کودکی که با تبلتش کتاب می خواند یا با یک نرم افزار آموزشی سروکله می زند و کودکی که حدود یک ساعت به یک بازی خاص ادامه می دهد، تفاوت مهمی وجود دارد.
این استاد دانشگاه، با بیان اینکه بچه هایی که با تبلت از غم، استرس و عواطف منفی شان فرار می کنند، ممکن است دچار مشکل باشند، توضیح داد: برای مثال اگر کودک شما بعد از دعوا با شما، خواهر یا برادرش تبلتش را بر میدارد و به گوشهای می رود تا بازی کند، در تلاش است که حال بدش را با لذت بازی با تبلت آرام کند و این علامت خوبی نیست.
وی در ادامه افزود: از دست دادن رابطه های مهم، افت تحصیلی یا عملکرد ضعیف در محل کار همه نشانههای خیلی مهمی از وابستگی هستند؛ بنابراین اگر فرزند شما به خاطر بازی با تبلت، دوستانش را از دست داده و دیگر تمایل زیادی برای وقت گذراندن با آنها نشان نمیدهد، اگر نمرههایش افت کرده است و به جای درس خواندن ترجیح میدهد مدت طولانی با تبلتش بازی کند، بایستی نگران وابستگی بیش از حدش به تبلت باشید.
به گفته بنراضی، اگر تنها یک فرزند دارید، به او حق دهید برای پر کردن تنهاییاش به تبلت وابسته شود. در چنین شرایطی به جای جنگیدن با او، خودتان برای تغییر شرایط وارد عمل شوید. بازیهای دونفره پرتحرک و هیجانانگیز، هم میتواند سلامت جسم فرزندتان را تضمین کند و مهارتهای حرکتیاش را تقویت کند و هم لحظات شاد و خوشی را برایش رقم بزند. اگر کودکتان از چنین نعمتی بهرهمند شود دیگر نیازی به مدام بازی کردن با تبلت پیدا نخواهد کرد.
او در ادامه میگوید: کودکانی که به علت استفاده بیش از حد از تبلت، گوشی های موبایل، بازیهای کامپیوتری و… دچار مشکلات جسمانی از جمله قوز کردن شده اند، با روش های اصلاحی و کاردرمانی قابل درمان هستند.
بنراضی پیشقدم شدن خانوادهها در رعایت اصول مهم زندگی را بسیار مهم دانست و اظهار کرد: هرقدر هم که از لزوم فعالیت بدنی و قویتر کردن ارتباطات رو در رو برای فرزندتان صحبت کنید، فایدهای ندارد. تا زمانی که او میبیند که در مهمانی برایتان چت کردن شیرینتر از گپ زدن با دیگران است، تمایلی به گوش کردن به توصیههایتان پیدا نمیکند. اگر میخواهید فرزندتان زندگی مجازی را جایگزین تجربههای حقیقی زندگی نکند، خودتان در رعایت چنین اصلی پیشقدم شوید.
ارسال نظر