خبرگزاری موج گزارش می‌دهد:
شفافیت و آگاهی‌رسانی رسالت خطیر خبرنگاران/ خبرنگاران نمایندگان حفظ آزادی بیان در کشور
خبرنگاران به‌عنوان بازوی اطلاع‌رسانی جامعه، نقش مهم و انکار نشدنی در عصر اطلاعات برعهده دارند؛پیام‌آورانی که با وجود سختی کار و دقت و صحت در جهت تهیه کردن و رساندن خبرها به مخاطبان می‌کوشند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری موج، خبرنگار فردی شناخته می‌شود که با اتکاء به ذوق و استعداد شخصی خویش، پس از گذراندن دوره آموزش تخصصی و با توجه به مسوولیت اجتماعی این حرفه به کسب، تهیه، جمع‌آوری و تنظیم اخبار و انتقال آنها به مخاطبان بپردازد. هفدهم مردادماه روز خبرنگار است. این روز در حقیقت روز تجلیل از فعالان عرصه اطلاع‌رسانی و آگاهی است تا نگاه‌ها بار دیگر به سوی حرفه‌ای جلب شود که تلاشگران آن اکنون توانسته‌اند جایگاه بی‌بدیلی را در میان جامعه درحال گذر ایران به دست آورند. اگرچه مـشکلات شـغلی، معیشتی و صنفی- سیاسی وجود دارند اما اعتقاد عمومی رنج‌های ناشی از این مشکلات را برای دیده‌بانان آگاهی در جامعه تحمل‌پذیر ساخته است.
نمادسازی در طول تاریخ و در میان مردم جوامع مختلف امری معمول به‌شمار رفته و در هـمین راستا مسوولین کشورها براساس اعتقادات و باورهای حاکم بر جوامع خود و در حکومت‌های دموکراتیک پس از ارایه پیشنهاد از سوی NGO ها و تشکل‌های مردمی، روزهایی در سال را به یکی از مشاهیر، مشاغل و حرفه‌ها و مناسبت‌های ملی و دینی خود اختصاص داده و در تـقویم ملی آن را به ثبت می‌رسانند. البته ناگفته پیداست که نمادسازی تنها از این طریق صورت نمی‌پذیرد اما می‌توان گفت یکی از بارزترین اشکال آن، اختصاص دادن روز یا روزهایی به یادآوری سالگرد رخدادهای مهم و سرنوشت‌ساز در تقویم کشور اسـت.
روز خبرنگار پاسداشت پیام آوران درستی
با ورق‌زدن صفحات روزشمار رسمی کشورمان، از روزهای فراوانی به نام افراد و مناسبت‌های مختلف نام برده می‌شود که برخی نیز عنوان روز جهانی را با خود دارند. اما از 25 سال پیش تاکنون، بر هـفدهمین روز از مردادماه، عنوان روز خبرنگار نهاده شد تا پاسداشتی هرچند اندک و ناکافی و یادآوری اگرچه کوتاه از حرفه و قشری از جامعه صورت گیرد که یکی از سخت‌ترین و درعین‌حال حساس‌ترین وظایف را در جوامع انسانی عهده‌دار هستند. انتخاب این روز نیز همانند بسیاری از موارد مشابه از روی تـصادف نـبوده و از پشـتوانه‌ای مرتبط برخوردار است؛ دلیلی تلخ که یادآور خاطرات ناگوار مردادماه 77 برای تمامی ایرانیان و انسان‌های آزاده و آزادی‌خواه جهان و نشانی از دوران حکومت سیاه متحجران طـالبان بـر کـشور افغانستان است. روزی که سرکنسولگری ایران در مزار شریف افـغانستان مـور حمله عوامل گروه طالبان قرار گرفت. شهید محمود صارمی به همراه هشت نفر از کارکنان رسمی این کنسولگری که از مصونیت دیپلماتیک برخوردار بودند بـه شهادت رسیدند.
شهید صارمی که هنوز بسیاری، گزارش‌های جامع او از صحنه‌های پر تنش جنگ داخلی افغانستان را به یاد دارند از دی‌ماه 77 سرپرستی دفتر نمایندگی خبرگزاری جمهوری اسلامی در کابل را عهده‌دار بود. از سویی دیگر این حادثه در دوران شکوفایی مطبوعات و گشایش در عرصه اطلاع‌رسانی کشور به وقوع پیوست تا اگرچه نامگذاری این روز از سوی شورای فرهنگ عمومی کـشور در وهله نخست، گرامی داشت یاد و خاطره محمود صارمی را درنظر داشته باشد، پاسداشت و حمایت از حقوق و جـایگاه تمامی فعالان عرصه خبر، اطلاع‌رسانی و روزنامه‌نگاری در کشور نیز در اولویت‌های بعدی این نامگذاری قرار گرفت. خبرنگاران و روزنـامه‌نگارانی که در همه عرصه‌ها با ناملایمات و تسهیم نامتناسب شرایط حرفه‌ای و کاری مواجه هستند.
شـیرینی و سـختی توأمان
خبرنگاران و روزنامه‌نگاران بی‌هیچ شک و تردیدی یکی از سخت‌ترین مشاغل را برگزیده‌اند و این مسأله در اقصی نقاط جـهان پرتلاطم امروز امری پذیرفته شده است. اگرچه هنگامی که سخن از سختی‌های این عرصه به میان مـی‌آید صحنه‌های مربوط به دویدن خبرنگاران رسانه‌ها و مطبوعات در زیر بمباران و در میان شعله‌های آتش برای مخابره خـبر و تـصویر به سراسر دنیا در ذهن بسیاری مرور می‌شود، اما آنچه نباید از ورای سختی تـهیه خبر و گزارش از میدان‌های جنگ حقیقی به فراموش سپرده شود، سختی ها و نابرابری‌های بزرگتر در زمان صلح در حوزه‌های مـختلف کـاری یـک خبرنگار است. درعین‌حال و به‌رغم تمامی این سختی‌ها،توجه مخاطبان و مردم جامعه بـه جـایگاه رسانه و اصحاب آن است که مواجه به شرایط نابرابر موجود را برای خبرنگاران رسانه‌ها و مطبوعات تحمل‌پذیر و در بسیاری موارد شـیرین می‌سازد.اگرچه سابقه خبر و اطلاع‌رسانی به شیوه مکتوب به دوران ماقبل مشروطیت و چـاپ روزنامه‌های تک برگی بازمی‌گردد، اما نقطه تولد شـیوه حرفه‌ای آن با دوره مشروطیت همزاد شد.
درعـین‌حال اگرچه ناملایمات این عرصه همواره بـا اهل خبر و قلم هـمراه و هـمگام بوده، اما اکنون و با پیشرفت‌های روزافزون این حوزه، مشکلات امروزی شرایطی به مراتب پیچیده‌تر را به آنان تحمیل می‌کنید.
درواقع مـردم امیدوارانه و بـا تماس‌های حضوری، تلفنی و کـتبی خود، ستون‌های روزنامه‌ها، بخش‌های خبری و گزارش‌های رسانه‌ها و صفحات مجازی پایگاه‌های اطلاع‌رسانی را به محلی برای بیان دغـدغه‌ها و مشکلات خود بدل کرده‌اند. اگرچه تحقق خواسته‌های به‌حق آنها هـمواره در هاله‌ای از ابهام قـرار دارد، اما هم خبرنگاران و هم مردم با علاقه، تکرار چندین باره آنها را برای نیل به اهداف خود کـه هـمانا افـزایش آگاهی و حل گوشه‌ای از مشکلات و موانع در حوزه‌های مـختلف سـیاسی، فرهنگی و اجـتماعی است دنـبال می‌کنند.
شیوه برخورد صاحبان قدرت
خبر و اطلاع‌رسانی در ایران از قدمت زیادی برخوردار است، اما در در دو دهه پایانی قرن بیستم و همچنین پس از ورود به قرن بیست و یکم، همگام با تحولات جهانی این عرصه، نوع و شیوه اطلاع‌رسانی در ایران نیز از تفاوت‌های زیادی با گذشته برخوردار شد. زیستن در جهان امروز نیازمند سـلامت اطلاع‌رسانی و وجود مطبوعات آزاد، مستقل و هوشیار است.
بی‌هیچ شک وتردیدی روز خبرنگار، روز تجلیل از خانواده‌هایی است که به دلیل حرفه خاص یکی از عزیزان خود اعم از پدر، مادر، فرزند یا همسر، در تمامی نگرانی‌ها و شادی‌ها حوزه خبر و اطلاع‌رسانی با آنها شریک و سهیم شده‌اند. خانواده‌های اصحاب رسانه در ایران و به جهت فقدان وجود امنیت شغلی و حرفه‌ای در مشاغل مربوط به این عرصه، همواره در معرض انواع صدمات اقتصادی و روحی قرار دارند و هم از ایـن روست که نقش اساسی و کلیدی در شکل دادن به فضای کری خبرنگاران و روزنامه‌نگاران دارند.
بیشتر بخوانید:
دولت برای شنیدن صدای منتقدان گوش شنوا دارد
مسلح کردن جامعه به سلاح دانایی، مسوولیت خبرنگاران است
خبرنگاران قضات مستقلِ عادل و ضامن سلامت لبخندها و اشک های مردمند
فقدان امنیت شغلی و تأمین آتیه
در میان هرچند فراز و نـشیب‌ها و سـایه افکندن دوره‌های رکـود و بـحران بر فضای ذهنی یک خبرنگار در تـمامی نـقاط دنیا امری مسبوق به سابقه به‌شمار می‌رود، اما از نظر وضعیت اقـتصادی و تامین آتیه خود و خانواده‌هایشان شرایطی غیرقابل قـیاس با وضعیت روزنامه‌نگاران و خـبرنگاران ایرانی دارند.
خبرنگاران و روزنامه‌نگاران در ایران باوجود تمامی مخاطرات این عرصه و به دلیل برخی خصوصیات منحصربه‌فرد دینی و ملی حتی به قیمت سختی و فشار بر خود و خانواده‌هایشان، تلاش برای آگاه‌سازی جامعه را تحت الشعاع مشکلات و مصائب پرشمار خود قرار نداند. این درحالی است که به‌رغم تلاش‌های صورت گرفته در سال‌های اخیر، هنوز بسیاری از روزنامه‌نگاران و خبرنگاران تحت پوشش خدمات بیمه‌ای و تامین اجتماعی به عنوان حداقل نیاز یک حرفه قرار نگرفته‌اند.
ارسال نظر