طاها عبد خدایی دبیر اولین دوره جشنواره تئاتر فجر در گفت‌وگو با خبرگزاری موج ، اظهار داشت: من اولین رئیس مرکز هنرهای نمایشی در  سال ۶۱ بودم، زمانی که این سمت را برعهده گرفتم هنوز چارچوب جدید شکل نگرفته بود و همان سال بود که ما به فکر هویت بخشی بیشتر به تئاتر افتادیم.

وی با بیان اینکه در آن سال ها توجه مناسبی به تئاتر شهرستان ها نمی شد، بیان کرد: هنرمندان ارزشمند و ارزنده‌ای در تئاتر شهرستان ها فعالیت می کردند که به خوبی آثارشان دیده نمی شد و بخش عمده راه اندازی جشنواره فجر توجه به تئاتر شهرستانی بود.

دبیر اولین دوره جشنواره تئاتر فجر با بیان اینکه در آن دوره امکانات به شکل وسیع کنونی نبود، عنوان کرد:  بودجه نداشتیم  و سالن های مناسب اجرای تئاتر نیز محدود بود، همچنین در سال های ابتدایی انقلاب نیز واقعا تئاتر اولویت کاری نبود و کارهای بسیاری دیگر برای انجام وجود داشت.

عبدخدایی با اشاره به اینکه در آن سال با مشکلات بسیاری روبرو بودیم که در آن سطح چندسلیقگی افراد در تئاتر بود، تصریح کرد: افراد در برخورد با تئاتر در آن زمان می توان به چهار دسته تقسیم کرد  که شامل افراد با نگاه مارکسیستی یا به اصطلاح اون روز چپ ها، افرادی که نگاه غربی داشتند، افرادی که هنوز نگاه شاهنشاهی داشتند و انقلابیون می شد.

ولی با وجود این چهار دیدگاه ما اولین دوره جشنواره تئاتر فجر را آغاز کردیم، بیان کرد: در آن زمان باید با تمامی این فضاها تعامل می شد، در این راستا  بحث  و صحبت های بسیاری صورت گرفت تا گروه های مختلف را قانع کرده و همراه داشته باشیم.

دبیر اولین دوره جشنواره تئاتر فجر با اشاره به اینکه استقلال حرف تازه ای بود که انقلاب اسلامی آن در جهان بلند آوازه کرده بود، خاطرنشان کرد: لذا در همه ابعاد کاری این موضوع در کنار جمهوریت و اسلامیت قرار داشت، دعوای همه دشمنان از ابتدای انقلاب تا کنون نیز بر همین موضوع استقلال بود چرا که ملت ما آن را جز اعتقادشان می دانستند، آن را انتخاب و برای آن شهید داده بودند.

عبدخدایی با عنوان اینکه با بدنبال بسته شدن درهای جهان غرب به سوی هنرمندان نبودیم چرا که این تعامل بخشی از روند تکامل است اما استقلال اولیت ما بود، بیان کرد: پدر من تبعیدی زمان رضا شاه بود، زمانی که موضوع کلاه پهلوی را بیان کردند من به پدرم گفتم چه فرقی دارد افراد در کشور چه کلاهی بر سر داشته باشند، پدرم در جواب گفتند بحث کلاه نیست بلکه بحث بردن هویت است.

وی در ادامه گفت: در همه موضوعات به همین شیوه است باید تعامل با دنیا داشته باشیم اما این تعامل نباید به گونه ای باشد که منجر به تاراج رفتن هویت ملی و دینی ما شود.

دبیر اولین دوره جشنواره تئاتر فجر با عنوان اینکه  خوشبختانه تئاتر فجر به وجود آمد و تا کنون با فراز و فرودهای بسیار تداوم دارد، افزود: قبل از انقلاب تئاتر دست افراد با نوع نگاه مسلمان انقلابی نبود انقلابی‌ها کمتر در این فضا آمده بودند چرا که  فضای مناسبی نداشت، بیان کرد:  لذا خیلی به اصول آن واقف نبودند اما تعداد اندکی از افراد با تفکر انقلابی که دانش تئاتری داشتند توانستند به شروع کار بسیار کمکم کنند.

عبدخدایی با اشاره به اینکه در آن زمان تندروهایی وجود داشتند که جلوی انجام فعالیت های هنری را می گرفتند، بیان کرد: امروز بعضا برخی از این دیدگاه ها وجود دارد و نمی داند تندروی آنها چه آثار مخربی را می تواند در جامعه و در بین جوانان به وجود آورد.

وی افزود: در آن زمان آقای فاکر نماینده امام در سپاه بود و در زمانی که همزمان باجنگ فعالیت منافقین را نیز در کشور داشتیم  با کمک ایشان توانستیم امنیت سالن های تئاتر را بر قرار و از بهم خوردن اجرا جلوگیری شد.

دبیر اولین دوره جشنواره تئاتر فجر با اشاره به اینکه تا حدودی بر اهدافمان پیروز شدیم، عنوان کرد: تئاتر فجر توانست هنرمندان زیادی را به جامعه هنری کشور معرفی کنند که افتخار آفرین بوده و هستند که از جمله آنها میتوان به داریوش ارجمند و زنده یاد انوشیروان ارجمند اشاره کرد.

عبدخدایی عنوان کرد: تئاتر خود یک دانشگاه است و پس از دیدن یک تئاتر انگار که چندین کتاب مطالعه کردیم چرا که نویسنده کار چکیده ای از چند کتاب را برای ما روی صحنه می آورد.

موضوع زنان فرهیخته در تئاتر نادیده گرفته شده است

وی با بیان اینکه برخی موضوعات از دید هنرمندان نادیده گرفته شده و یا کمتر به آن پرداختند که از جمله آن می توان به موضوع زنان اشاره کرد، افزود: زنان بزرگی در تاریخ ایران و انقلاب وجود دارد که میتوان بعنوان سوژه یک تئاتر باشد و از اقبال خوبی نیز بهره مند خواهد شد.

دبیر اولین دوره جشنواره تئاتر فجر در ادامه گفت: به طور مثال ملک خاتون یک بانوی ایرانی بود  ۲۰ سال در ری و اراک زندگی کرد در زمان سلطان محمود که مقبره‌اش در تهران بوده که پس از مرگش قبر وی به زیارتگاه مردم تبدیل شد اما اکنون برای بسیاری از افراد ناشناخته است.

روایتی از 120 رقصنده ای که مقام معظم رهبری اجازه اخراج آنها را نداد

عبدخدایی با عنوان اینکه مقام معظم رهبری در آن زمان رئیس جمهور بودند و تئاتر را می شناختند ، تصریح کرد: در آن زمان تعداد حدود ۱۲۰ رقصنده بودند که عنوان شده بود باید اخراج شوند، در آن زمان من رفته بودم که استعفا بدهم چرا که نمی توانستم این تعداد را اخراج کنم، اما رهبر معظم انقلاب مانع این اخراج شدند و به همه افراد پست اداره تئاتر داده شد.

وی عنوان کرد: حضرت امام و مقام معظم رهبری هردو نگاه حمایتی به هنر داشتند و تداوم آن را با اصول و نگاه اصل انقلاب که استقلال ، آزادی و جمهوری اسلامی خواستار بودند.