به گزارش خبرگزاری موج از قم، مرضیه نفری، مسئول کتابخانه حضرت آیت الله خامنه‌ای در گفت‌وگویی اظهار کرد: تغییر ناگهانی زندگی اجتماعی امروز ما، آن هم به دلیل ویروس ناشناخته‌ای به نام کرونا ، دید و بازدیدها، سفرها و انجام بسیاری از کارهای فرهنگی، اجتماعی، علمی ما را محدود کرده است.

وی عنوان کرد: دوره‌ای که با همه تلخی‌های آن برای ما و فرزندان ما به عنوان «در خانه بمانیم و کتاب بخوانیم» خاطره می‌شود. اما من یک کتابدار هستم، عاشق کتابخانه و کتاب‌هایش و از همه بیشتر اعضای کتابخانه. دلتنگ تلفن‌هایی می‌شوم که مرا می‌خوانند تا به کاربران پشت خط مشاوره بدهم یا کتاب‌هایشان را تمدید کنم. با خود به این یقین رسیدم که این ویروس با همه نازیبایی‌هایش به تمامی ما نشان داد که کتاب بهترین یار مهربان است.

مرضیه نفری افزود: این بازه زمانی را برای خود شگفت انگیز می‌دانم چراکه علاوه بر ماندن در خانه همزمان با خانواده به نقاط مختلف کشور که نه، بلکه به دور دنیا با نویسندگان سفر می‌کنم و تنهایی‌هایم را با کتاب پر می‌کنم تا آرام بخش روح و جسمم باشد. وی گفت: کتاب در روزگار کرونایی، مردم را به سفرهای خوش و به یادماندنی دعوت می‌کند.

مسئول کتابخانه آیت الله خامنه‌ای تصریح کرد: با همه این توصیفات سال ۱۳۹۹، تفاوت بسیاری با سال‌های پیش دارد و آن هم تعطیلی کتابخانه‌های عمومی به عنوان مهم‌ترین مرکز فرهنگی برای همه اقشار و گروه‌های سنی است که البته نباید فعالیت‌های آن متوقف شود. کتابخانه آیت الله خامنه‌ای قم از جمله کتابخانه‌هایی است که این دلتنگی و انتظار کاربرانش را درک می‌کند و حتی کاربرانش را محدود به مرکز خود نمی‌داند بلکه آنان را در فراسوی مرز کتابخانه حتی در کنج تنهایی و زندان هم که باشند، پیدا می‌کند.

وی بیان کرد: این کاربران می‌توانند حتی زندانیانی باشند که جسمشان در بند است و حتی کتابخانه‌ای را ندیده باشند و چه بسا کتابی را هم نخوانده باشند. افرادی که به دلیل اشتباهاتی مجبور به تحمل محدودیت‌ها می‌شوند و البته این برای آگاهی و تنبه گاهی لازم است.

مرضیه نفری خاطرنشان کرد: اسفند سال ۱۳۹۷ با یکی از دوستانم که کارمند زندان بانوان بود، سر صحبت را باز کردیم. برایم از تنهایی زندانیان زنانی گفت که در نوروز نمی‌توانند مرخصی بگیرند و به خانه‌هایشان بروند و به هزاران دلیل نوروز را در پشت میله‌های زندان می‌گذرانند و این کامشان را تلخ می‌کند و روح و روانشان را به شدت آزرده خاطر می‌سازد.

مرضیه نفری گفت: با خود فکر کردم شاید در سال‌های گذشته در چنین روزها و ساعت‌هایی بر سر سفره هفت سین فارغ از مراحل خانه تکانی در کنار خانواده و یک زندگی نو نشسته بودند و منتظر بودند که بهار را جشن بگیرند. ولی اکنون در زندان هستند و از آن سین‌های دوست داشتنی که معطر به عطر خانواده است، خبری نیست و شاید غم و غصه‌ی زندگیشان را تورق می‌کنند که چه قصه‌ای می‌شود زندگی ما! ای کاش گره گشایی نیز در این قصه هم نشان داده می‌شد.

وی ادامه داد: اما حالا، به جای دورهمی و عیددیدنی، با هم حرفشان می شود و گاهی اوقات هم زد و خورد می کنند، عقربه شمارهای ساعت هم که به کندی پیش می روند انگار یک هفته است که در زمان مانده اند. با خود اندیشیدم و در دل گفتم «من یک کتابدار هستم و رهبرم از ما به عنوان مشاوران امین یاد کرده است» پس عزمم را جزم کنم. تصمیم گرفتم از سری کتاب های پرمخاطب برای زندانیان ارسال کنم. دوست داشتم بازخورد آن را بگیرم که آیا کتاب ها توانسته آرامش را به خانم های در بند این چاردیواری هدیه دهد و برای ساعات و روزهایی آنها را رویایی شیرین ببرد؛ رویایی که بند و زندان در آن نیست و تنها آرامش و سفر و لذت خواندن است.

مسئول کتابخانه آیت الله خامنه ای اظهار داشت: فروردین ۹۸ بود که دوستم از تجربه کتابخوانی زندانیان صحبت کرد و گفت: آنقدر زندانیان غرق در کتاب هستند که فکر می کنیم اینجا کتابخانه است. سکوتی پر از آرامش و نشاط و به دور از هرگونه تنش همیشگی در اینجا حکم فرما است و برخی کتاب ها، طرفداران زیادی دارد به گونه ای که گردش کتاب همراه با شور و عشقی وصف ناپذیر دربازه زمانی سه روزه انجام می شود و در این مورد هم مسئولین زندان دخالت نمی کنند چراکه وقت مطالعه در بند و ساعت کاریشان را ندارند در بیرون هم که هوای عید و دید و بازدیدها مجال مطالعه به آنان را نمی دهد.  

مرضیه نفری گفت: پس از پایان صحبت های دوستم به این نتیجه رسیدم که همه چیز با نظم پیش می رود. حتی فراتر از آن حسی بودکه تصور داشتم. ترویج کتابخوانی و کتابرسانی به عموم افراد امداد فرهنگی و اجتماعی یک کتابدار فعال است. خدا را سپاس می گویم که زندانی ها اکنون با کتاب طراوت خاطر دارند و به جای مرور خاطرات گدشته و ایجاد روزهای تلخ و پرتنش، روزگار خوب وتجربه های نو و شیرینی را پشت سر می گذرانند.

مسئول کتابخانه آیت الله خامنه ای در ادامه افزود: حالا از فروردین ۹۸ به فروردین ۹۹ رسیده ایم، ویروس کرونا این مهمان ناخوانده آمده و ما مجبور به ماندن در خانه هستیم، نمی توانیم به مراکز عمومی مانند کتابخانه ها برویم. کتابخانه ها تعطیل است. زمان خوبی است تا لحظه ای خودمان را جای افرادی که نمی توانند مثل ما به راحتی در اماکن عمومی رفت و آمد کنند؛ قرار دهیم.

وی عنوان کرد: ناخودآگاه ذهنم درگیر آنهایی شد که شرایط خوبی ندارند. هر چه باشد ما در کنار خانواده هایمان هستیم و با این حال، قلبمان برای زندگی روزمره ای که داشتیم تنگ می شود. خدا به داد دل آنهایی برسد که به هر دلیلی گرفتار بند شده اند.

مرضیه نفری اظهار داشت: یک روز به کتابخانه رفتم و گل ها سیراب کردم. کمی با آن ها حرف زدم و خندیدم. ناگهان نگاهم به سمت قفسه ها چرخید و با دیدن دوباره کتاب ها، برق از چشمم پرید، تا آنجا که می توانستم کتاب برداشتم و به همان دوستم که در زندان بانوان کار می کرد؛ امانت دادم و گفتم من یک کتابدارم و تشویق به خواندن و مطالعه را در هر شرایطی انجام می دهم.

مسئول کتابخانه آیت الله خامنه ای بیان کرد: از فروردین ماه امانت کتاب را شروع کردم و پس از چند روزی دوست مهربانم با من تماس گرفت، از حال خوب زندانی ها صحبت کرد و گفت که به خاطر کرونا خیلی ها به مرخصی رفته اند و زندان خلوت تر شده است، اما برخی افراد نمی توانند به مرخصی بروند.

وی در این باره ادامه داد: او گفت:کرونا هم که آمده، دیدارها لغو شده و دلتنگی ها و بهانه گیری ها بیشتر شده است، خدا خیرت بدهد، همه اینجا دعایت می کنند، کتاب هایی که آوردی به مثابه فرشته های نجات و پیک شادی بودند که به فریاد زنانی رسید که به دور از خانه و هفت سین های رنگی کاشانه شان مجبورند روزها را یکی پس از دیگری سپری کنند.

مرضیه نفری بیان کرد: اما امسال یک فرق اساسی با سال های گذشته دارد. باورت می شود کارمندان زندان برای دریافت کتاب ها با زندانی ها بحث می کنند. زندانی ها هم به آنان می گویند: «خانم نفری کتاب ها را برای ما فرستاده، ما زندانی هستیم، شما که از نعمت آزادی برخوردار هستید و مشغله کاری دارید.»

وی تصریح کرد:صحبت های دوستم که تمام شد گفتم خدایا تو را سپاس که توانسته ام مشاوری امین باشم. همان که رسالتم است و رهبرم این لقب را به ما کتابداران داده است. کرونا با توجه به ضربه ای که به کشور و بشریت وارد کرد اما خیلی ها را هم کتابخوان کرد. به دوستم گفتم کتابخانه آیت الله خامنه ای را دعا کنید چون کتاب ها که کتب شخصی من نیست. اصلا گل های کتابخانه را دعا کنید که برای سر زدن به آن ها به کتابخانه رفتم تا کتاب امانت بدهم و دیگران با خود به سفر به دنیای کتاب ها همراه کنم.

وی در پایان گفت: دعا و نیایش ما سلامتی و آزادی همه باشد افرادی که دوست دارند آزادانه در کتابخانه قدم بزنند و در بین قفسه های کتاب چرخی بزنند و با کتاب ها هم نشین شوند. یقین دارم کتاب ها فرشتگان نجاتی هستند که همه را از بند نفس و زندان جان رها می سازند، کرونا با تمام نازیبایی هایش، برخی ناممکن ها را برای ما ممکن ساخت و برخی چیزها را تغییر داد. به ما یاد داد که برای گل ها و کتاب ها و زندانی های دربند و همه و همه دعا کنیم.