به گزارش خبرگزاری موج به نقل از اشپیگل، لهستان ممکن است بر پایه گزارش کارشناسی پارلمان این کشور مبلغ ۸۴۰ میلیارد یورو از آلمان بابت غرامت جنگی طلب کند. اما کارشناسان آلمانی دلایل پارلمان لهستان را نادرست می‌دانند.

 در گزارش کارشناسی ۴۰ صفحه‌ای پارلمان لهستان نتیجه‌ای روشن بیان شده است: آلمان باید بابت خسارت‌هایی که در طول جنگ جهانی دوم به بار آورده به لهستان غرامت بپردازد. در ورشو سخن از حدود ۸۴۰ میلیارد یورو در میان است.

به گزارش نشریه آلمانی اشپیگل، در عمل هم ارتش هیتلر در هیچ کشور دیگری مانند لهستان ویرانی و کشتار به بار نیاورد. از جمعیت ۳۵ میلیونی لهستان در سال ۱۹۳۹، تنها پنج و نیم میلیون نفر در برابر لشکرکشی‌های ارتش آلمان نازی جان سالم به در بردند. آلمان‌ها روستاها، شهرها و آثار فرهنگی بسیاری را در لهستان نابود کردند. آنها پس از قیام ورشو در سال ۱۹۴۴ به طور سیستماتیک خانه به خانه این شهر را منفجر و ویران کردند.

به نوشته اشپیگل، با این حال کارشناسان آلمانی برداشت حقوقی لهستان را صحیح نمی‌دانند. کارشناسان آلمانی می‌گویند که لهستان در سال ۱۹۵۳ از گرفتن غرامت جنگی چشم‌پوشی کرده بود و دولت آلمان می‌گوید که دلیلی برای تردید در این باره وجود ندارد که چشم‌پوشی لهستان از غرامت در سال ۱۹۵۳ به لحاظ حقوقی درست بوده است.

دولت آلمان شرکت در "قتل‌عام" قبایل نامیبیا را پذیرفت

به گفته کارشناسان آلمانی، لهستان یک بار دیگر نیز در سال ۱۹۷۰ اعلام کرده بود که از گرفتن غرامت چشم می‌پوشد. در آن زمان لهستان و آلمان در چارچوب سیاست جدید ویلی برانت، صدراعظم وقت در رابطه با کشورهای بلوک شرق، قرارداد عادی‌سازی روابط میان دو کشور را امضا کردند.

همچنین گرگور شولگن، تاریخدان آلمانی، می‌گوید که لهستان می‌توانست در سال ۱۹۹۰ از فرصت استفاده کند و در آخرین لحظه درخواستش را مطرح کند، اما برای آنکه به رسمیت شناختن مرز "اودر - نایسه" از سوی آلمان متحد را به خطر نیندازد، درخواستی را مطرح نکرد.

"اشپیگل" می‌نویسد، کارشناسان پارلمان لهستان همچنین در نظر نگرفته‌اند که آلمان خسارتی را که به لهستان وارد آورده، پس از جنگ جهانی دوم بیش از هر چیز، با دادن بخش‌هایی از خاک خودش به لهستان جبران کرده است.

یونان از آلمان حدود ۲۸۰ میلیارد یورو غرامت جنگی خواست

کشورهایی که در جنگ جهانی دوم پیروز شدند باهم به توافق رسیدند که بخش‌هایی از پروس شرقی، شلزین، پومرن و شرق براندنبورگ را از آلمان جدا کنند. میلیون‌ها آلمانی از این مناطق بیرون رانده شدند. این آلمانی‌ها به هنگام ترک محل زندگی‌شان دارایی شخصی، خانه و کارخانه‌هایشان را بر جای گذاشتند.

در ضمن قربانیان لهستانی تا سال ۱۹۹۱ حدود ۲۲۵ میلیون یورو غرامت دریافت کردند. آلمان یک میلیارد هم به کارگران لهستانی اردوگاه‌های کار اجباری پرداخت کرد. زندانیان اردوگاه‌های مرگ و قربانیان آزمایش‌های شبه‌پزشکی نیز در دهه ۱۹۷۰ نیم میلیارد یورو دریافت کردند.

"اشپیگل" می‌نویسد، روشن است که پرداخت پول و جدا شدن بخش‌هایی از خاک کشور هیچگاه پاسخگوی اعمال بی‌رحمانه آلمانی‌های نازی نیست، اما این واقعیت باعث نمی‌شود که مطالبات لهستان برای پرداخت غرامت راحت‌تر تحقق پیدا کند.

هنوز هم معلوم نیست که آیا دولت لهستان می‌خواهد مطالبات خود را در دادگاهی بین‌المللی یا به طور مستقیم با دولت آلمان مطرح کند.

از هم اکنون از این موضوع به عنوان سلاح تبلیغاتی استفاده می‌شود. سیاستمداران دست راستی در لهستان می‌گویند که آلمان جنگ جهانی جنایتکارانه را آغاز کرد و تا امروز هم از پرداخت غرامت طفره می‌رود.