جعفر قادری در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج، درباره این گمانه که سودمندی عضویت در پیمان‌های بین‌المللی منوط به برداشته شدن تحریم های هسته‌ای است گفت: از اساس میان این دو مقوله ارتباطی وجود ندارد. این درست است که برداشته شدن تحریم‌های هسته‌ای می‌تواند به طور کلی تعامل ما را با دنیای خارج تسهیل کند اما عضویت ما در پیمان‌هایی نظیر شانگهای می‌تواند کمک کند تا مساله هسته‌ای حل شود. درواقع این دو لازم و ملزوم یکدیگر هستند. یعنی اگر ما می‌خواهیم فشارهای هسته‌ای روی کشورمان کم شود باید وارد این نوع پیمان‌ها بشویم و از طریق این پیمان‌ها بخشی از نیازهایمان را مرتفع کرده و وابستگی به حذف تحریم‌های هسته‌ای را کاهش بدهیم.

وی افزود: اگر این نوع پیمانها بتواند گره‌گشا باشد آن کشورهایی که از طریق تحریم‌های هسته‌ای به ما فشار می‌آورند می‌بینند که این فشارها موضوعیتی ندارد و مشکلات ما از طریق دیگری درحال حل شدن است. پس هرچقدر که ما بتوانیم به پیمان‌های بیشتری ورود پیدا کنیم راحت‌تر می‌توانیم مساله هسته‌ای را هم حل کنیم.

قادری در پاسخ به اینکه پیمان شانگهای چه اثری می‌تواند روی عملیاتی شدن همکاری ایران با کشورهایی نظیر هند و چین در حوزه مبادلات انرژی بگذارد گفت: با توجه به اینکه کشورهای پرجمعیتی مثل چین و هند یا کشورهای دیگری نظیر اندونزی و تایلند که در آن محدوده قرار دارند تقاضای زیادی برای انرژی دارند. البته دیگر حوزه‌های منطقه‌ای را هم نباید فراموش کنیم. برای مثال همین تقاضا از سوی کشوری مثل ترکیه هم وجود دارد. ما اگر بتوانیم از طریق این نوع کشورها بخش قابل توجهی از نفت خام ایران را به فروش برسانیم یا از طریق استفاده از ظرفیت مالی این کشورها نفت خام را تبدیل به فرآورده بکنیم و در این بازارها بفروشیم بسیاری از مشکلاتمان برطرف می‌شود. یا اگر بتوانیم از ظرفیت بازار این کشورها برای وارد کردن دانش فنی بخش پتروشیمی استفاده کنیم خیلی راحت‌تر می‌توانیم نفت خام، گاز و محصولات اولیه پتروشیمی را به محصول نهایی تبدیل کنیم تا به شکل آسان‌تری این محصولات را در بازارهای دیگر بفروشیم. من تصور می‌کنم عضویت در پیمان‌هایی نظیر شانگهای فرصتی است تا بتوانیم از ظرفیت این پیمان‌ها در جهت حل معضلات مختلف از جمله در بخش انرژی استفاده کنیم.

این نماینده مجلس در واکنش به اینکه آیا باید منتظر ایجاد سازوکار و ترتیبات دوجانبه تازه تری در روابط کشورمان با بلوک شرق باشیم اذعان کرد: من فکر می‌کنم یکی از موضوعاتی که دولت آقای رییسی توانسته روی آن مانور بدهد توسعه روابط با بلوک شرق از جمله چین، هند و روسیه است. اگر ما به نقطه‌ای برسیم که بخش عمده‌ای از نیازهایمان را از طریق این کشورها تامین کنیم نه تنها به مناسبات ما با غرب لطمه نمی‌زند بلکه می‌تواند مناسبات ما با غرب را هم تقویت کند. چون کشورهای غربی به خصوص اروپایی‌ها اگر ببینند در اثر تعامل با شرق ما کمتر به اروپا و آمریکا نیاز داریم خود آنها به سمت ما خواهند آمد و سعی می کنند تا روزنه‌های جدیدی را باز کنند. پس تعاملات ما با شرق می تواند اهرمی کلیدی باشد که راه را برای حل معضلات ما باز کند. بنابراین ما باید سند راهبردی بیست و پنج ساله همکاری با چین، سند راهبردی همکاری با روسیه و همینطور انعقاد تفاهم نامه با کشورهایی نظیر هند و ترکیه و دیگر همسایگان را به صورت جدی دنبال کنیم. تعاملات بلندمدت و چندجانبه با کشورهای پیرامونی که می‌توانند به توسعه ما کمک کنند بهره بگیریم تا کشورمان را از فشارهای خارجی نجات بدهیم. بنابراین سند راهبردی همکاری بیست و پنج ساله با چین یا ورود به تعاملات چندجانبه با دیگر کشورها برای ما بسیار راهگشاست.