وی در خصوص چگونگی ورود منافقین از مرزهای غربی به داخل کشور گفت: بعد از اینکه قطعنامه ۵۹۸ پذیرفته شد و جنگ خاتمه یافت و نیروها به مرزها بازگشتند، منافقین عملیاتی را برنامه ریزی کردند تا از منطقه غرب وارد کشور شوند و تا تهران پیش روی کنند و در ذهن خود تصور می کردند مردم با آنها همکاری خواهند کرد. سردار جعفری افزود: صدام طی این مدت آن ها را تجهیز کرده بود و امکانات و شبکه ارتباطی کاملی در اختیارشان قرار داد و اینها موفق شدند اسلام آباد و کرند را بگیرند ولی چون پیش روی در زمان آتش بس بود؛ آمادگی چندانی نداشتیم. وی در عین حال تاکید کرد: نیروهای ما به سرعت آماده شدند و مسیر را بر منافقین بستند و تلفات زیادی دادند و امکانات شان منهدم شد و حدود ۲۰۰۰ نفر از نیروهای اصلی آن ها به هلاکت رسیدند. سردار جعفری برآورد غلط منافقین از توانایی خود و توانمندی های ایران را دلیل شکست این گروهک عنوان کرد و افزود: این ها چنین تصور می کردند که تهران را بگیرند و به غلط فکر می کردند مردم با آن ها همکاری می کنند و هرچه به سمت تهران بیایند، تعدادشان بیشتر می شود بگونه ای که قابل کنترل نخواهند بود. وی ادامه داد: برنامه ریزی صدام این گونه بود که وقتی اینها پیش آمدند هواپیمای عراق نیز اقدام به بمباران کند؛ منتها به اینجا نرسید که صدام به آن ها کمک کند و شکست آن ها باعثشد کادر خود را از دست بدهند. سردار جعفری گفت: در دوره ای که این عملیات انجام شد، شهیدصیاد شیرازی مسئولیت خاصی در نیروهای مسلح نداشتند ولی این یک احساس تکلیف بود که مثل یک نیروی داوطلب وارد میدان شوند. وی اضافه کرد: تیپ ۱۲ سمنان، لشکر ۲۷ محمد رسول الله(ص) تهران و سپاه کرمانشاه نیز پای کار آمدند و شهیدصیاد شیرازی داوطلبانه وارد میدان شدند و چون ارتباط شان با نیروهای سپاه خوب بود، همه را برای ورود به این عرصه هماهنگ کردند و موفقیت خوبی نیز کسب شد.