به گزارش ناهید صباحی خبرنگار خبرگزاری موج، پژمان بازعی بازیگر تلویزیون و سینما جمعه شب مهمان برنامه «دورهمی» بود که روزهای پایانی هفته از شبکه نسیم با مجری گری مهران مدیری برگزار می‌شود. او در این برنامه با اشاره به بازی در نقش پلیس در کارهای مختلف، گفت: همیشه دوست داشتم روزی پلیس شوم و برای همین نیز بیشتر این نقش را بازی کرده‌ام. همچنین پدر من نیز فردی نظامی بود و شاید همین موضوع در گرایش من تأثیرگذار بوده است. وی در پاسخ به این پرسش که پس از فیلم‌های «دوئل» و «سربازهای جمعه» سبک کار بازیگری‌اش تغییر یافت، اظهار کرد: فیلم «دوئل» را زمانی بازی کردم که هنوز در دهه اول بازیگری‌ بودم و طبیعتا قبل از آن هیچ‌گاه نقش یک فیلمی نبودم. اولین کار جدی من مجموعه تلویزیونی «دریایی‌ها» به‌کارگردانی سیروس مقدم بود. در آن سریال نیز نقش یک افسر کشتیرانی را بازی می‌کردم و تمام تلاشم را کردم تا اعتمادی را که به من شده بود، جبران کنم. همچنین در همان سال کاندید بهترین بازیگر نقش مرد شدم اما به هر حال موفق به دریافت سیمرغ نشدم. داوری در جشنواره فیلم فجر سلیقه‌ای است و در آن سال نیز داوران به سبک بازی من سلیقه‌ای نگریستند. وی با بیان اینکه ۴۲ سال سن دارد و در سال ۸۶ ازدواج کرده است، افزود: در حال حاضر دخترم نفس هشت سال سن دارد. من در تمام این سال‌ها مشغول به فعالیت بودم و کمتر در کنارش بودم اما الان که بزرگ‌تر شده است، اگر کاری به من پیشنهاد شود، نفس را نیز با خودم می‌برم. بازغی گفت: ازدواج من هم منطقی بود و هم عاشقانه، زیرا هر کسی که بخواهد با یک بازیگر ازدواج کند باید از تمامی مشکلات این کار مطلع باشد و از آن جایی که مستانه مهاجر همسرم نیز در این عرصه فعالیت می‎کند و از نزدیک دشواری‎های کار ما را می‎داند، ازدواج‎مان منطقی‎تر بود. این بازیگر سینما و تلویزیون در ادامه در برنامه «دورهمی» تصریح کرد: اولویت من همیشه در ابتدا فیلمنامه سپس کارگردان و بعد از این‎ دو شاخصه، تهیه کننده و مبلغ قراردادم بوده است. در میان بازیگران، من رکورددار بازی در فیلم‎های کارگردانان فیلم اولی بوده‎ام. پژمان بازغی گفت: اتفاقی سال گذشته برایم رخ داد این بود که در جام رمضان مشغول بازی در فیلمی بودم که در بیمارستان گاندی ضبط می‎شد؛ از آنجایی که آسانسورهای این بیمارستان همیشه شلوغ بود، تصمیم گرفتم از پله‎ها رفت و آمد کنم و برای همین نیز چند باری از پله‎ها بالا و پایین رفتم. پس از اتمام کارم نیز به باشگاه رفتم و کمی ورزش کردم و پس از آن نیز برای بازی فوتبال به ورزشگاه رفتم. در آن زمان من روزی دو پاکت سیگار می‎کشیدم و گمان می‎کردم ورزش کردن من ضرر آن را جبران می‎کند، در حالی که ورزش کردن من باعث می‎شد غلظت خونم افزایش یابد. در حین بازی بودم که به ناگاه بی هوش شدم. در حقیقت ۲۰ ثانیه ایست قلبی کردم و پس از هشت دقیقه، قلبم دوباره شروع به فعالیت کرد. پس از این اتفاق بود که سیگار کشیدن را ترک کردم. بازیگر سریال تلویزیونی «گذر از رنج‎ها» تأثیرگذارترین مرحله زندگی‎اش را از سال ۶۰ تا ۶۸ دانست و گفت: به دلیل شغل پدرم در بوشهر رندگی می‎کردیم و در آن سال‎ها من جنگ را از نزدیک‎ دیدم. بسیاری از همکلاسی‎هایم شهید شدند و زمانی که سال جدید مدرسه‎ها شروع می‎شد، خیلی از دوستان‎مان دیگر بین ما نبودند. بازغی در پایان این برنامه، پیراهنی را که هنگام از هوش رفتن‎اش در ورزشگاه به تن داشت، به موزه «دورهمی» اهدا کرد.