یادداشت / علی ظهوری‌راد:سازمان سینمایی از آغاز شروع به کار در دولت جدید، تدبیر را در این دید که با حوزه‌هنری سازمان تبلیغات اسلامی رابطه‌ای نزدیک داشته باشد. حضور برخی از سیاستگذاران و مدیران حوزه هنری در بدنه سازمان سینمایی و خانه سینما طی سال‌های اخیر، افکار عمومی را به این سمت سوق داده است که قرار است همه مشکلات سینمای ایران در سایه تعامل و مذاکراتی برجام‌وار حل شود تا دیگر نتوان اسم تحریم را در سینمای ایران به گوش شنید. اما آیا در عمل چنین اتفاقی رخ داده است؟ در سال‌های اخیر، همچنان موازی‌کاری و تصمیم‌گیری‌های سلیقه‌ای در حوزه فرهنگ و هنر وجود داشته است. تقریبا در هر بخش از فعالیت‌های فرهنگی بیش از یک سازمان و نهاد متولی آن است  و هر کدام از این نهادها، به‌صلاحدید خود و در بسیاری از موارد براساس سلیقه و میل شخصی عمل می‌کنند. مثال شاخص این قضیه، لغو کنسرت‌های موسیقی است که با وجود داشتن مجوزهای متعدد از نهادهای قانونی و مسئول، گاهی حتی در شب اجرا، مجوز آنها توسط سایر نهادهای قانونی و مسئول لغو می‌شود و همانگونه که گفته شد، این مسأله در اکثر حوزه های فرهنگی وجود دارد. بهانه نوشتن این یادداشت، رقم خوردن چنین شرایطی در مورد اکران عمومی فیلم «لانتوری» سومین ساخته رضا درمیشیان است. کارگردانی که ساخته قبلی اش«عصبانی نیستم!»با وجود داشتن پروانه نمایش قانونی به دلایلی اصلا به اکران عمومی در نیامد و حالا که سومین فیلمش سرانجام اکران شده، پیش از نمایش عمومی آن عده‌ای از جریانات رسانه‌ای شروع به فضاسازی علیه نمایش آن در گروه هنر و تجربه کردند و در عمل نیز اکران آن علی‌رغم استقبال بالای مردم، با حاشیه‌هایی همراه بوده و به نظر می‌رسد قرار نیست این اکران هم بدون ماجرا و حواشی تمام شود. چند سال پیش بود که برای اولین بار حوزه هنری نمایش تعدادی از فیلم‌های حاضر در جشنواره فیلم فجر را به بهانه ترویج خیانت و آسیب به ارکان خانواده و... در سینماهای متعلق به این سازمان تحریم کرد. با توجه به  اینکه بسیاری از سینماهای خوب تهران و ایران در اختیار حوزه هنری است، این اقدام با اعتراض تعداد زیادی از اهالی سینما به خصوص صنف تهیه کنندگان روبرو شد اما این اعتراض‌ها اثری نداشت و این تحریم اعمال شد. تحریمی که البته به شکست تجاری آن فیلم‌ها نیانجامید و اتفاقا تأثیر تهییجی و تبلیغی برای برخی از آنها داشت...  بعد از مدتی این تحریم‌ها شکل بی سر و صدا و غیرعلنی پیدا کرد و... در روزهای گذشته شنیده شد که «لانتوری» جزو تحریمی‌های حوزه هنری است. البته این مسأله رسما تکذیب شده و حتی رییس سازمان سینمایی هم گفته که این فیلم در هیچ فهرست تحریمی وجود ندارد اما برخوردهایی که با این فیلم شده، عملا آن را در وضعیت تحریم قرار داده است. برای مثال سینمای این فیلم در اصفهان که با گروه «هنر و تجربه» هم قرارداد دارد و متعلق به حوزه هنری است، از نمایش آن سر باز زد و شنیده شده که حتی بلیط‌هایی که به مردم فروخته شده بود نیز پس گرفته شده تا اینکه سرانجام «لانتوری» در سینمایی متعلق به بخش خصوصی در این شهرروی پرده رفته و طی ساعات گذشته هم، پخش‌کننده این فیلم اعلام کرده که اگر «لانتوری» با تحریم گسترده‌تری از سوی حوزه هنری روبه‌رو شود، شاید فیلم «زاپاس» که پخش آن را حوزه هنری انجام می‌دهد از سوی سینماداران - در یک عمل متقابل- تحریم شود و ...! خبری که شب گذشته رسانه‌ای و صبح امروز، طبق پیش‌بینی، تکذیب شد! شاید تعاملات پشت پرده‌ای بین ارشاد و حوزه هنری در جریان است تا جلوی تکرار این اتفاقات را بگیرد، اما اگر هم چنین توافقی در میان باشد، به دلیل فضای منفی ایجاد شده در افکار عمومی، تأثیر مطلوبی ندارد. با توجه به این که اکران عمومی فیلم‌های دیگری چون «فروشنده»، «خانه دختر» و ... نیز در راه است، باید دید تدبیر برجامی سازمان سینمایی و تعاملاتی که بین این سازمان و حوزه هنری وجود دارد، در عمل جلوی تحریم‌ها را خواهد گرفت یا آنها را به شکلی دیگر! تشدید خواهد کرد.