، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای عصر امروز پنجشنبه اسلامی در مراسم بزرگداشت استاد شیخ حسین انصاریان گفت: تاریخ ایران‌همواره شاهد عالمان بوده است که در انتظار دیوان سالاران برای رفع حوائج مردم نبودند. شیخ حسین انصاریان نقش اجتماعی و کنشگری سیاسی دارد و از آن به عنوان علم نافع یاد می‌کنیم.

وی با بیان این که آوازه شیخ حسین انصاریان از دهه ۵۰ در بین آحاد مردم طنین انداز شد تاکید کرد: حل مشکلات مردم بخش اصلی زندگی شیخ حسین انصاریان بود.

قالیباف با تاکید بر این که شیخ حسین انصاریان در چهار دهه اخیر دچار افراط و تفریط نشده است افزود: یکی از ویژگی‌های اساسی استاد انصاریان «عقلانیت انقلابی» است. عقلانیت انقلابی با هرگونه تحجر صف‌آرایی می‌کند و از سوی دیگر کنشگری سیاسی روحانیت را محدود به مخالفت یا حمایت از نظام نمی‌کند.

رئیس مجلس با بیان این که «در شهرداری تهران نسبت به آسیب‌های اجتماعی کوچه به کوچه اشراف پیدا کردم» افزود: به واسطه سوابق کاری با تمام وجود درک می‌کنم که امثال شیخ حسین انصاریان باعث می‌شوند مسئولین وظیفه خود را برای حل مشکل مردم انجام دهند.

متن کامل اظهارات قالیباف در این مراسم به شرح زیر است:

«الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ  وَلَا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ  وَکَفَی بِاللَّهِ حَسِیبًا

(آیه ۳۹ سوره احزاب)

تاریخِ پر فراز و نشیبِ شیعه را که مرور می‌کنیم  همواره بر آسمانِ آن  ستارۀ درخشانِ روحانیتِ شیعه را می بینیم که  در مواجهه با حُکّامِ جور  و هرگونه انحراف در معارفِ دینی و رنج‌هایِ فراوانِ توده‌هایِ مردم  از هر صنف و قوم و قبیله ای  خود را در مهلکه انداخته‌  و لنگرگاهِ اهالیِ و رنج و دغدغه بوده اند.

تاریخِ ایران  در هزار سالِ گذشته  همواره شاهدِ عالمانی بوده  که حتی لحظه‌ای  راحت طلبی را دنبال نکردند  و در انتظارِ دیوان‌سالاران برای رفعِ حوائجِ مردم نماندند و برای ترویجِ معارف دین  قرآن  و اهل‌بیت علیهم‌السلام  تنها  به خطابه هایِ علمی  بر فرازِ منبرها بسنده نکردند  بلکه  در کنارِ تبیین  ترویج  تذکر  و نصیحت مصداقِ کاملِ دعوتِ عملیِ مردم به دینِ خدا  و شاهدی بر این فرمایشِ امام صادق (ع) بودند که  « کونُوا دُعَاةࣰ لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ».

امروز در این جا جمع شده ایم تا  دربارۀ کسی صحبت کنیم که  سیره و سلوک و مَشیِ فردی و اجتماعی او  و کنشگریِ سیاسیِ او  باز نمایی حقیقی  از همان چیزی است که ما  به‌عنوانِ علمِ نافع  از آن یاد می‌کنیم  همان‌گونه که در دعای شریف می‌خوانیم  «ربَ زِدْنِی عِلماً وَ عَمَلاً صالحاً و اَلحِقنی بالصّالِحین».

حضرتِ امام خمینی  رضوان الله تعالی علیه  در مقدمۀ کتابِ «شرحِ چهل حدیث» مطلبی را به این مضمون مطرح می‌کنند که  علمِ دین و روایتِ حدیث و علم اخلاق  برایِ تغییرُ و عمل در حوزه فردی  و توسعۀ آن  در مسیر اجتماعی است  وگرنه بر علمِ بدون عمل  هیچ اثری مترتب نیست.

اجازه دهید از مقدمات بگذرم  و کمی دربارۀ استاد انصاریان  و درکِ فردیِ خودم از ایشان  در چهار دهۀ گذشته سخن بگویم  آوازۀ شیخ حسین انصاریان از دهه ۵۰  در بینِ آحادِ مردم طنین‌انداز شد  جنوبِ شهرِ تهران بارها جوانِ فاضلِ امام حسینی ای را دیده بود که  دستگیرِ مردان و زنانِ نا امید می‌شد و در کنارِ ترویج معنویت و اخلاق  حلِ مشکلاتِ مردم  بخشِ مهمی از دغدغه هایش بود.  ایشان در سال هایِ پیش از انقلاب مقابله با رژیم طاغوت را محدود به مبارزاتِ معمولِ سیاسی نکرد  بلکه  شیوۀ علمایِ سلفِ خود را در ارائه یِ خدمات اجتماعی به مردم پی گرفت.

یکی از ویژگی‌هایِ اساسیِ این مرد بزرگ  «عقلانیت انقلابیِ» ایشان است. عقلانیتِ انقلابی  در ترویجِ دین و مکتب اهل‌بیت  طبعاً  دارایِ بروز و ظهوری است که از سویی  در مواجهه با هرگونه تحجر صف‌آرایی می‌کند  و از سویی دیگر کنشگریِ سیاسیِ روحانیت را  محدود به مخالفت یا حمایت از نظام نمی‌کند. ایشان آنچنان که تضعیفِ نظامِ جمهوری اسلامی را روا نمی‌دارد  طیِ این سال‌ها هیچ‌گاه از نصیحت مشفقانه  همدلانه  و امیدبخش  نسبت به این نظامِ مقدس کوتاهی نکرده اند.

شاخصۀ دیگرِ عقلانیتِ انقلابیِ حاج شیخ حسین انصاریان  این است که  در برابرِ تفکراتِ فرقه‌ای و محفلی  که می‌خواهند دین را دچارِ محدودیت کنند  و از کنشِ سیاسی و اجتماعیِ آن جلوگیری کنند  یا تفکراتِ نوگرایانۀ اهل مسامحه و تساهل که دینِ اسلام را  به یک طریقتِ صرف تقلیل  می‌دهند  قد علم می کند.

عقلانیتِ انقلابیِ استاد انصاریان  نه تنها مردم را به خوب و بد تقسیم نمی کند  بلکه  نگاهِ محبت آمیزش  همانندِ خورشید  بر همگان  حتی بر آنکه به ظاهر  از مناسکِ دینی فاصله گرفته است  می تابد  و چنان با کرامت  با کسی که  خود را گناهکار می داند  برخورد می کند که امیدوارانه  به التزامِ دینی پایبند می شود.

نکته ای دیگر دربابِ عقلانیتِ انقلابیِ شیخ حسین انصاریان می‌گویم تا الگویی باشد برایِ طلابِ عزیزِ جوانِ‌مان: من در این چهار دهه شاهدم که او در بزنگاه‌هایِ سیاسی و وقایعِ اجتماعی که جمهوریِ اسلامی با آن مواجه بوده دچارِ قبض و بسط یا افراط و تفریط نشده است چرا که از بُنِ دندان به نظامِ فکریِ حضرتِ امام مبتنی بر اسلامِ نابِ محمدی معتقد است و این خصیصه باعث شده با تکیه بر مبانیِ محکم از وسعتِ مَشربِ سیاسی برخوردار باشد و همچنین معنایِ انقلابی‌گری را وسعت ببخشد. و شما می‌دانید امروز یکی از نیازهایِ جدی روحانیت در تعامل با توده‌هایِ مردم و نخبگان در صنوفِ مختلف توجه به این سبکِ فکر و عملِ سیاسی است.اینجانب بواسطۀ بیش از ۱۵ سال خدمت در پلیس و شهرداریِ تهران آشناییِ خوبی نسبت به لایه هایِ پنهان و آشکارِ آسیب هایِ اجتماعی و فرهنگی دارم من در شهرداری نسبت به معضلاتِ اجتماعیِ منطقه به منطقه محله به محله و کوچه به کوچۀ شهر تهران اشراف پیدا کردم و می توانم با صراحت بگویم تهران همین چهرۀ به ظاهر شاداب و زیبایی که عموم مردم می بینند نیست من چه به واسطۀ سوابق کاریِ قبلی و چه به واسطۀ وظایفی که امروز در حوزۀ قانونگذاری دارم با تمام وجود درک می کنم که امثالِ همین استاد انصاریان ها بوده اند که با روحیۀ عرفانِ عملی ای که دارند در مقاطعِ مختلفِ تاریخی بی‌ادعا خاموش و خالصانه با اعتبار و آبرویی که از یک عمر خواندنِ دعایِ کمیل کسب کرده اند و آن را خرج مردم می‌کنند باعث می شوند مسئولینی مثل من وظیفۀ خود را برای رسیدگی به مردم تشخیص دهند و ظرفیت هایی را که دارند برایِ حلِ مشکلاتِ اقشارِ آسیب پذیر به کار گیرند.مروری بر کارنامه علمیِ این عارفِ عالم باعثِ تحیرِ بسیاری از اندیشمندان شده است اما وجهِ تمایزِ این عارفِ عامل مردمی بودن ایشان است بطوریکه با همۀ وزن علمی و با داشتنِ قریب به ۱۴۰ اثرِ ارزشمند هیچ گاه حاضر نشدند ارتباطِ خود با مردم را کمرنگ کنند و جلسات وعظ مناجات خوانی و روضه خوانی را بعنوانِ اصلی ترین وظیفۀ یک عالمِ دینی ادامه داده اند.امروز می‌توانستم طبق رسمِ این‌گونه مراسم ها لیستِ کتب و تالیفاتِ ارزشمند ایشان را برای حضار محترم بازگو کنم اما شایسته تر دیدم به عنوانِ یک پامنبریِ چهل ساله که امروز نمایندۀ مردم شریف و قدردانِ تهران است روایِ بخشِ کوچکی از ویژگی هایِ این عارفِ عالمِ مردمی باشم و شهادت دهم به اینکه ایشان چه انسان هایی را که به صراط مستقیم هدایت