، شامگاه دوشنبه (۱۸ فروردین) ترامپ و نتانیاهو در کاخ سفید با یکدیگر دیدار کردند.  این ملاقات با توجه به دستور کاری که برای آن تعریف شده بود، اهمیت قابل توجهی داشت. طبق گزارش رسانه ها مسئله ایران، اسرای اسرائیلی و تعرفه ها سه موضوع مورد گفتگوی نتانیاهو و ترامپ را تشکیل می داد. از همین رو انتشار نخستین اخبار مربوط به این نشست نظر رسانه ها و همچنین افکار عمومی ایران را به خود جلب کرد. نتانیاهو و ترامپ در اتاق بیضی کاخ سفید ضمن تضویح کوتاهی درباره گفتگویی که با هم داشتند، به چند سوال خبرنگاران هم پاسخ دادند.

در این خصوص اظهارات ترامپ درباره مذاکره مستقیم با جمهوری اسلامی ایران مهمترین بخش این نشست بود. وی ادعا کرد قرار است شنبه آینده در سطوح بالا گفتگوی مستقیمی با ایران داشته باشد و همچنین رئیس جمهوری آمریکا تهدید کرد امیدوار است این رایزنی به نتیجه برسد در غیر این صورت او و اسرائیل مجبور به انجام کاری می شوند که مایل بدان نیستند. در واقع ترامپ رسما و علناً یکبار دیگر ایران را تهدید به حمله نظامی کرد. این در حالی است روز دوشنبه اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه در پاسخ به خبرنگاران گفت مذاکره ای با آمریکا شروع نشده و پیشنهاد ما فقط گفتگو غیرمستقیم است و با توجه به پیشنیه بدعهدی های آمریکا، این پیشنهادی سخاوتمندانه است. وی حتی اعلام کرد واسطه این مذاکره احتمالاً عمان خواهد بود. عراقچی هم پیشتر تأکید کرد مذاکرات فقط از طریق وزارت خارخه انجام می شود و پیشنهاد تهران هم، گفتگوهای غیرمستقیم است.

در چنین شرایطی، ترامپ اما از برنامه دولتش برای آغاز گفتگوهای مستقیم در شنبه آینده خبر داد. این تناقض افکار عمومی ایران را درگیر کرد ولی واقعیت می تواند این باشد که هدف ترامپ انداختن توپ به زمین ایران است. در واقع اکنون مقامات جمهوری اسلامی باید پاسخ این ادعا را بدهند.

ترامپ تلاش دارد با فرافکنی فضا را ملتهب و غبارآلود کند و به نحوی مقامات ایران را تحت فشار بگذارد. در این بین با طرح چنین ادعاهایی، اعتماد بین ملت و دولت را در ایران خدشه دار سازد. زیرا پس از اظهارنظری که دوشنبه شب داشت، برخی از کاربران ایرانی در فضای مجازی نسبت به واقعیت آنچه در حال وقوع است، درچار تردید شدند، در شرایطی که صبح روز دوشنبه وزارت خارجه تأکید کرده بود مذاکره مستقیمی در کار نخواهد بود.

بنابراین آنچه اکنون اهمیت دارد اعتماد به اخبار منابع رسمی است. زیرا در نهایت هم اگر قرار باشد گفتگویی (چه مستقیم یا غیرمستقیم) با آمریکا صورت بگیرد، این کار پنهانی انجام نمی شود. لذا اگر تناقضی وجود داشته باشد، در نهایت وزارت خارجه مجبور به پاسخگویی است.

ترامپ از دست زدن به حمله نظامی واهمه دارد از آن جهت که این کار می تواند سرآغاز جنگی فرامنطقه باشد و روند تجارت جهانی را به طور کلی مختل سازد و ضربه سهمگینی به اقتصاد آمریکا و متحدانش وارد کند. از سویی اسرائیل هم به تنهایی قادر نیست به ادعاهایش برای ضربه زدن به تأسیسات هسته ای ایران عمل کند. مقامات این رژیم نیازمند حمایت مادی و سیاسی آمریکا هستند. لذا بی دلیل نیست که نتانیاهو در نشست خود با ترامپ اعلام کرد مدل لیبی می تواند گزینه مناسبی برای ایران باشد. در این مدل تأسیسات هسته ای از طریق دیپلماسی برچیده شده و خطر اتمی این کشور برطرف گردید.

این اظهارات به معنای عقب نشینی از تصمیم قطعی آنها برای حمله نظامی است. اسرائیل به خوبی واقف است هرگونه حمله اش با واکنش موشکی-پهپادی ایران روبرو می شود چنانکه در دو عملیات وعده صادق قبل هم این سناریو رخ داد.

بنابراین در شرایط کنونی افکار عمومی نیازمند آرامش است و این آرامش جز با اعتماد به منابع خبری رسمی کشور و از سویی ارائه توضیحات لازم از طرف مقامات وزارت خارجه حاصل نخواهد شد. این اعتماد متقابل جلو نوسانات بازار را هم خواهد گرفت و از التهاب بیشتر آن جلوگیری می کند.